Główny element geotermalnej instalacji dolnego źródła ENERGEO realizujący bezpośrednio proces wymiany ciepła pomiędzy płynem wewnątrz przewodów rurowych definiowanych jako wymiennik, a ich zewnętrznym środowiskiem w postaci np. gruntu lub wody. Jego wydajność energetyczna zależy od wielu czynników do których w szczególności możemy zaliczyć :
Potencjał cieplny górotworu
Określający właściwości termiczne oraz hydrogeologiczne skał. Właściwości termiczne to: przewodność cieplna, pojemność cieplna, gęstość, dyfuzyjność cieplna, anizotropia przewodności cieplnej, rozszerzalność liniowa i objętościowa. Właściwości hydrogeologiczne to: budowa geologiczna, zdolność skał do gromadzenia wód, możliwość zasilania, przepływu oraz drenażu wód
Oporność cieplną wymiennika ciepła
Uzależniona od: przewodnictwa cieplnego wymiennika, grubości ścianki przewodów rurowych tworzących wymiennik, typu przepływu (laminarny lub turbulentny), przewodności cieplnej termo cementu oraz średnicy odwiertu.
Właściwości chemiczne i fizyczne nośnika ciepła
Do nich możemy zaliczyć: temperaturę krzepnięcia, lepkość, gęstość, rozszerzalność cieplna, ciepło właściwe, współczynnik przewodzenia ciepła, agresywność korozyjną oraz wpływ na środowisko.
Powierzchnię wymiany ciepła wymiennika
(powierzchnia obmywana przez nośnik ciepła). Przykładem zwiększenia powierzchni wymiany ciepła jest zastosowanie większej ilości przewodów rurowych w wymienniku ciepła ( podwójny u-kształt – sonda czterorurowa).
Różnicę temperatur
(siła napędowa procesu wymiany ciepła) pomiędzy temperaturą nośnika ciepła a środowiskiem otaczającym wymiennik ciepła.
Techniki intensyfikacji wymiany ciepła
Techniki intensyfikacji wymiany ciepła , których celem jest zwiększenie sprawności wymienników ciepła przez poprawę współczynników wnikania ciepła.
